De perfecte storm

De gezondheidszorg staat voor aanzienlijke uitdagingen, waaronder de toenemende vraag naar gespecialiseerde zorg als gevolg van de vergrijzing, een tekort aan zorgpersoneel waardoor de middelen onder druk komen te staan, en de voortdurende druk om de kosten onder controle te houden zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit. Deze complexe kwesties vragen om innovatieve oplossingen, zoals het integreren van technologie, het uitbreiden van medisch onderwijs, het investeren in onderzoek en het ontwerpen van duurzaam beleid. Zorginstellingen over de hele wereld zoeken naar manieren om efficiënter en slimmer te worden. Hun digitale transformatie is echter geen gemakkelijke opgave. Het is een traject dat vele jaren duurt en alle aspecten van de organisatie beïnvloedt.

De basis voor Slimme Ziekenhuizen

De integratie van systemen speelt een cruciale rol bij het transformeren van een ziekenhuis tot een slimmere en efficiëntere zorginstelling – een slim ziekenhuis van de toekomst. Traditionele ziekenhuizen hebben vaak veel geïsoleerde systemen waarbij weinig of geen gegevens worden gedeeld. Door verschillende digitale systemen aan elkaar te koppelen, zoals elektronische patiëntendossiers (EPD's), medische apparatuur, patiëntmonitoringplatforms en administratieve databases, kunnen deze systemen samenwerken en de ondersteuning van de workflow optimaliseren. Een ziekenhuis kan met name wanneer medische hulpmiddelen worden geïntegreerd en de samengevoegde gegevens worden gebruikt als aanvulling op de meer statische ZIS/EPD-gegevens een uniform en uitgebreid overzicht van patiëntgegevens verkrijgen. Dit gebeurt doorgaans binnen een centraal monitoringstation.

Efficiëntie en veiligheid verbeteren door gegevens centraal te bewaken

Via een centraal station kunnen zorgverleners meerdere patiënten vanaf één locatie ite bewaken en biedt een uitgebreide realtime overzicht van de vitale functies en klinische gegevens van patiënten. Continue monitoring via een centraal station ondersteunt de patiëntveiligheid door tijdige interventies mogelijk te maken en het risico op bijwerkingen te verminderen. Het zorgt ervoor dat zorgverleners onmiddellijk toegang hebben tot essentiële patiëntinformatie, wat geïnformeerde besluitvorming en veiligere patiëntenzorg mogelijk maakt.

Centrale monitoringstations bieden tal van voordelen, waaronder:

• Verminderde alarmmoeheid: Alarmen krijgen prioriteit en worden naar het juiste personeel gestuurd, waardoor onnodige afleiding wordt verminderd en het personeel snel kan reageren op kritieke alarmen.
• Standaardisatie van zorg: Gecentraliseerde monitoring bevordert consistentie in de patiëntenzorg, aangezien alle patiënten worden gemonitord met behulp van hetzelfde systeem en dezelfde protocollen. Deze standaardisatie ondersteunt de patiënten bij het ontvangen van hoogwaardige en consistente zorg, ongeacht de afdeling waar ze zich bevinden.
• Gegevensanalyse en trendmonitoring: De patiëntgegevens worden verzameld en opgeslagen in een centraal zorgstation, waardoor retrospectieve analyse en trendmonitoring mogelijk zijn. Deze gegvens kunnen waardevol zijn voor initiatieven voor kwaliteitsverbetering, onderzoek en het identificeren van gebieden voor procesoptimalisatie.
• Ondersteuning voor telegeneeskunde: De laatste tijd is telegeneeskunde steeds populairder geworden, waardoor medische experts zorg op afstand kunnen verlenen. Een centraal monitoringstation kan worden geïntegreerd met telegeneeskundige platforms, waardoor virtuele consulten mogelijk worden en experts de mogelijkheid krijgen om patiënten op afstand te monitoren.
• Continue patiëntmonitoring: Zorgverleners kunnen via centrale monitoringstations continu de vitale functies van meerdere patiënten in de gaten houden, waaronder hartslag, bloeddruk, zuurstofverzadiging en ademhalingsfrequentie. Deze constante monitoring helpt bij het snel detecteren van veranderingen of afwijkingen, waardoor tijdig kan worden igegrepen en het risico op medische complicaties afneemt.

Centrale monitoringstations leiden dus tot meer gestroomlijnde en geoptimaliseerde workflows, waardoor de efficiëntie en veiligheid verbeteren. Continue patiëntmonitoring is een overtuigend voorbeeld van de positieve impact van centrale monitoringstations.

Klinisch toezicht: Gegevens omzetten in actie
Wanneer gegevens worden samengevoegd, kunnen deze continu worden geanalyseerd om complicaties bij patiënten in een vroeg stadium te detecteren. Enkele voorbeelden hiervan zijn: 

• Septische shock
• Ademnood
• Acuut gedecompenseerd hartfalen
• Acuut nierletsel
• Plotselinge bloeding
• Neurologische veranderingen
• Diabetische noodsituaties
• Uitdroging of vochtoverbelasting
• Verstoorde elektrolytenbalans
• Veneuze trombo-embolie

Voor elk van bovenstaande is er een aanzienlijk potentieel voor kostenbesparingen. De Healthcare Financial Management Association (HFMA) schat bijvoorbeeld dat het gemiddelde volledige margeverlies voor de behandeling van sepsis in een Amerikaans ziekenhuis jaarlijks maar liefst $ 34 miljoen bedraagt, waardoor het een van de meest uitdagende kostenbeheersingsproblemen is (1). Sepsis kan moeilijk te diagnosticeren zijn en de toestand van een patiënt kan plotseling verslechteren. Daarom is continue monitoring en het beschikbaar hebben van bijna realtime gegevens essentieel om patiënten te identificeren die sepsis ontwikkelen.

Een onderzoek door Luo J, Yu H, Hu YH, Liu D, Wang YW, Wang MY, Liang BM en Liang ZA (3) gaat dieper in op de identificatie van patiënten met een risico op acuut respiratoir distresssyndroom (ARDS) bij ernstige pneumoniegevallen. Dit onderzoek, dat in oktober 2017 in het Journal of Thoracic Disease werd gepubliceerd, maakte gebruik van een retrospectief cohortonderzoek. Door een significant aantal gevallen te analyseren, wilden de onderzoekers vroege tekenen of risicofactoren vaststellen die kunnen wijzen op de ontwikkeling van ARDS bij patiënten met ernstige longontsteking. Het artikel stelt één methode voor die uitsluitend gebaseerd is op beademingsparameters en laboratoriumresultaten om ademhalingsproblemen te identificeren, zonder tdat interactie van de gebruiker nodig is. Een andere besproken methode is de Long Injury Score (LIS), waarvoor één menselijke input en drie beademingsparameters nodig zijn.

Een ander voorbeeld is te vinden in een artikel van Lopes JA en Jorge S, gepubliceerd in het Clinical Kidney Journal in februari 2013 (4). Dit artikel biedt een kritische en uitgebreide evaluatie van de RIFLE (Risk, Injury, Failure, Loss, and End-stage kidney disease) en AKIN (Acute Kidney Injury Network) classificaties voor acuut nierletsel (AKI). In de evaluatie wordt besproken hoe RIFLE en AKIN kunnen worden gebruikt om het niveau van nierfalen te classificeren en patiënten te identificeren die het risico lopen van de ene drempel naar de andere over te gaan met behulp van geautomatiseerde berekeningen.

De implementatie van automatische alarmen en het informeren van personeel over de verslechtering van de toestand van een patiënt kan aanzienlijke kostenbesparingen opleveren en, nog belangrijker, het verschil maken tussen leven en dood. Algoritmen voor het detecteren van complicaties zullen blijven evolueren, wat het belang onderstreept van een open platform als basis voor een centraal monitoringsysteem. Met een open platform kunnen ziekenhuizen hun eigen algoritmen ontwikkelen of algoritmen van derden gebruiken zonder de beperkingen van vendor lock-in.

Hoe zorgen we ervoor dat er acties worden ondernomen?

Om ervoor te zorgen dat de geanalyseerde gegevens worden omgezet in bruikbare stappen op de werkvloer, is het essentieel om effectieve, interoperabele communicatiesystemen op te zetten tussen een centraal monitoringstation en het klinisch personeel. De sleutel is om de relevante gegevens op het juiste moment aan de juiste personen te leveren, ongeacht hun locatie of communicatieapparaat. Dit zorgt voor een efficiënte zorgcoördinatie en samenwerking tussen zorgverleners. Deze holistische aanpak, die het verzamelen, analyseren en tijdig communiceren van gegevens aan de juiste persoon omvat, maakt het verschil tussen gegevens die een betekenisvolle impact hebben of die onderbenut blijven.